Historia
Zespół Szkół Budowlano – Technicznych w Łodzi to najstarsza szkoła budowlana w Polsce centralnej. Początki szkoły sięgają 1945 roku. Zaczęło się od kursów dla robotników budowlanych. Organizatorem i dyrektorem tej placówki oświatowej był mgr inż. arch. Stanisław Kowalski. W 1946 r. ta stosunkowo luźna struktura oświatowa została przekształcona w Państwową Szkołę Budownictwa Lądowego i była to pierwsza szkoła budowlana w naszym mieście.
W 1947 r. szkoła została przeniesiona do budynku przy ul. Legionów 15a i weszła w skład Państwowych Szkół Budowlanych. Od roku 1950 szkoła funkcjonowała w budynku przy ul. Kilińskiego 79. Rok później - w 1951 nastąpiła zmiana nazwy szkoły na Technikum Budowlane Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli Miejskich. W pierwszych latach swego istnienia szkoła kształciła specjalistóww następujących specjalnościach:
- budownictwo przemysłowe i miejskie
- normowanie techniczne
- wodociągi
- kanalizacja
- drogi i mosty
- instalacje budowlane.
W październiku 1960 r. szkoła rozpoczęła pracę w specjalnie dla niej wybudowanym budynku przy ul. Kopcińskiego 5/11, w którym funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Lata sześćdziesiąte to okres dynamicznego rozwoju szkoły. Obok już istniejących tworzono nowe typy i kierunki kształcenia. W samych tylko pierwszych klasach wszystkich typów uczyło się wtedy kilkuset uczniów.
W 1976 r. nastąpiła kolejna zmiana nazwy szkoły na Zespół Szkół Budowlanych nr 2, któremu w roku 1978 r. nadano imię doktora Stefana Kopcińskiego. Pod tym szyldem szkoła funkcjonowała do 31 sierpnia 2002 r. Następnie zmieniła nazwę na Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 15 im. dr. Stefana Kopcińskiego, w skład którego wchodziły: Technikum nr 15, Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 15 i Technikum Uzupełniające. Były to szkoły kształcące w zawodach poszukiwanych przez pracodawców, dające absolwentom gwarancję zatrudnienia.
Obecna nazwa szkoły to Zespół Szkół Budowlano-Technicznych, w którego skład wchodzą: Technikum nr 15, Branżowa Szkoła I stopnia nr 15 i Branżowa Szkoła II stopnia nr 6.